Isaac Albeniz stierf in 1909 zonder Navarra af te maken, een stuk van grote omvang, dat door musicologen wordt beschouwd als een zuster van de Iberia-stukken. Eigenlijk had Albeniz Navarra aanvankelijk als een afsluiter van de Iberia-suite beschouwd, maar blijkbaar was hij niet zo gecharmeerd van de manier waarop de muziek zich ontwikkelde. Navarra herschept - zij het op artistieke wijze - een jota, een populaire Spaanse dans, en die leek Albeniz behoorlijk verwijderd van de stijl van Iberia, hoewel critici het systematisch oneens waren met deze opvatting. Slechts 228 maten van Navarra werden door Albeniz geschreven: zijn vriend en leerling Déodat de Sévérac pakte het werk na zijn dood op en maakte het op een sobere manier af. Catala-componist Jaime Pahissa schreef ook een conclusie voor Navarra, hoewel de de Severac-versie het meest gespeeld wordt. Albeniz was van plan het werk op te dragen aan de gerenommeerde Franse pianiste Marguerite Long.
