Dit werk, gescoord voor klavecimbel, twee violen, altviool en continuosectie, en klokkend in 22 minuten, zou
zijn op een verloren gegaan vioolconcert, dat later in 1728 werd gearrangeerd als orgelconcert voor gebruik in twee cantates van Bach. Dit concert is vanaf de 19e eeuw het populairste concert uit de collectie; Felix Mendelssohn speelde het en Brahms schreef er een cadens voor; de eerste publicatie ervan was in 1838 door de Kistner Publishing House. Het werd in de 20e eeuw vaak gespeeld en opgenomen met de piano, maar met de opkomst van historisch geïnformeerde uitvoeringen uit de jaren zestig wordt het nu weer regelmatig op het klavecimbel gespeeld.
zijn op een verloren gegaan vioolconcert, dat later in 1728 werd gearrangeerd als orgelconcert voor gebruik in twee cantates van Bach. Dit concert is vanaf de 19e eeuw het populairste concert uit de collectie; Felix Mendelssohn speelde het en Brahms schreef er een cadens voor; de eerste publicatie ervan was in 1838 door de Kistner Publishing House. Het werd in de 20e eeuw vaak gespeeld en opgenomen met de piano, maar met de opkomst van historisch geïnformeerde uitvoeringen uit de jaren zestig wordt het nu weer regelmatig op het klavecimbel gespeeld.