Boccherini's Celloconcert nr. 9 in Bb, G. 482 werd eind jaren 1760 geschreven. Als getalenteerde cellist schreef hij 12 concerten voor het instrument. De Duitse cellist Friedrich Grützmacher koos dit in 1895 om te arrangeren in een romantische stijl, en het werk werd in deze vorm bekend, hoewel het weinig gelijkenis vertoont met het originele script: er zijn fragmenten van de buitenste delen, het tweede deel werd vervangen door dat uit het 7e Celloconcert, G. 480, materiaal uit het 4e Celloconcert, G. 477 is ontleend aan het eerste deel en rondo -en gebruikt in de corresponderende delen; de arpegio's uit het 5e celloconcert, G. 478 verschijnen in kleine vorm. Ook werden er nieuwe cadensen geschreven. Jacqueline du Pré maakte van deze versie van het stuk een beroemde opname. Tegenwoordig wordt het, vanwege het volledige gebruik van het bereik van het instrument, beschouwd als een mijlpaal in de litaratuur van cellostudenten. Het originele werk van Boccherini begint weer op te duiken. Bekende cellisten hebben allen opnames gemaakt van dit lang overschaduwde werk. Tegenwoordig onderscheiden de twee werken zich door hun herkomst: Origineel vs. arr. Grützmacher.
