Pianosonate nr. 5, Op.53, gecomponeerd door Alexander Scriabin, is een boeiend en zeer expressief stuk dat de unieke muzikale taal en innovatieve benadering van pianocompositie van de componist laat zien.
Sonate, geschreven in 1907, vangt de intense emotionele wereld die Skrjabin bekend stond om zijn ontdekking in zijn latere werken. Het stuk is verdeeld in vier delen, die elk verschillende kenmerken en stemmingen vertonen.
Het openingsdeel, gemarkeerd als Allegro impetuoso, trekt onmiddellijk de aandacht van de luisteraar met zijn krachtige en virtuoze pianoschrift. Skrjabins gebruik van rijke harmonieën en dramatische melodische lijnen creëert overal een gevoel van urgentie en intensiteit.
Het tweede deel, gemarkeerd met Allegro vivace, zorgt voor een sfeer die contrasteert met het vorige deel. Hier krijgt Skrjabins schrijven een meer grillige en fantastische kwaliteit, met speelse passages en momenten van delicate schoonheid.
Het derde deel, gemarkeerd met Lento, toont Skrjabins weelderige en sensuele melodieën. De angstaanjagend mooie thema's zijn verweven met trapsgewijze arpeggio's, waardoor een gevoel van introspectie en emotionele diepgang ontstaat.
Het laatste deel, gemarkeerd met Presto con fuoco, is een vurig en uitbundig vertoon van pianistische virtuositeit. Skrjabins gebruik van snel en ingewikkeld passagewerk, gecombineerd met zijn karakteristieke harmonische avontuurlijkheid, bouwt op tot een adembenemende climax, waardoor de luisteraar een waar gevoel van opwinding achterlaat.
Over het geheel genomen is Pianosonate nr. 5, Op.53 een verbluffende en suggestieve compositie, die Skrjabins unieke muzikale visie illustreert en zijn vermogen om het publiek te boeien met zijn expressieve en gedurfde pianoschrift.
